Hiszpański 
Angielski
Arabski
Chiński
Chorwacki
Czeski
Duński
Fiński
Francuski
Grecki
Holenderski
Japoński
Niemiecki
Norweski
Polski
Portugalski
Rosyjski
Szwedzki
Turecki
Ukraiński
Węgierski
Włoski
TAGI
język francuski hiszpański matura film nauka francuskiego zwroty piosenka wypracowania język hiszpański gry on-line język angielski włoski wyrażenia tłumaczenie słownictwo angielskie piosenki z tłumaczeniem gramatyka test nauka języka angielskiego niemiecki rosyjski słówka język włoski angielski nauka angielskiego ćwiczenia język rosyjski nauka języka hiszpańskiego francuski język niemiecki
Rzeczownik - rodzaj, liczba mnoga, zdrobnienia
W języku hiszpańskim rzeczowniki odmieniają się przez liczby oraz rodzaje. Nie występuje zjawisko deklinacji, natomiast charakterystyczne są zdrobnienia oraz zgrubienia.
Rodzaj męski i żeński
W języku hiszpańskim istnieją dwa rodzaje rzeczownika, męski i żeński. Nie ma rzeczowników rodzaju nijakiego. Trzeba jednak pamiętać, że rodzaj rzeczownika często różni się w języku polskim i hiszpańskim, np.
la cama (łóżko)
la iglesia (kościół)
el amor (miłość)
el árbol (drzewo)
W większości przypadków rzeczowniki rodzaju żeńskiego mają końcówkę -a, natomiast męskiego zakończone są na -o lub spółgłoską. Istnieje jednak grupa wyjątków, m.in. el día (dzień), el problema (problem), el idioma (język obcy), la mano (ręka), la foto (zdjęcie), la modelo (modelka).
Warto pamiętać, że jeśli rzeczownik rodzaju żeńskiego rozpoczyna się samogłoską a- lub ha-, to rodzajnik określony, którego użyjemy w liczbie pojedynczej to el, np. el alma (dusza), el harina (mąka), el arte (sztuka). W liczbie mnogiej użyjemy już rodzajnika określonego las, np. las almas (dusze), las artes (sztuki) czy las armas (siły zbrojne).
Aby utworzyć rodzaj żeński rzeczownika, wystarczy:
- zamienić końcówkę -o na -a, np.
el amigo – la amiga (przyjaciel – przyjaciółka)
el gato – la gata (kot – kotka)
el sueco – la sueca (Szwed – Szwedka)
- dodać -a do formy męskiej rzeczowników kończących się na spółgłoskę, np.
el profesor – la profesora (nauczyciel – nauczycielka)
el dios – la diosa (bóg – bogini)
el español – la española (Hiszpan – Hiszpanka)
el león – la leona (lew – lwica)
Istnieje, oczywiście, kilka wyjątków, np.
el actor – la actriz (aktor – aktorka)
el cantante – la cantante (piosenkarz – piosenkarka)
el rey – la reina (król – królowa)
el poeta – la poetisa (poeta – poetka)
Liczba mnoga rzeczownika
Tworzenie liczby mnogiej polega jedynie na dodaniu końcówki -s do rzeczownika zakończonego w liczbie pojedynczej na samogłoskę lub końcówki -es do rzeczownika zakończonego na spółgłoskę:
la manzana – las manzanas (jabłko – jabłka)
el ejemplo – los ejemplos (przykład – przykłady)
el café – los cafés (kawa – kawy)
la flor – las flores (kwiat – kwiaty)
la mujer – las mujeres (kobieta – kobiety)
el lápiz – los lápices (ołówek – ołówki)
el avión – los aviones (samolot – samoloty)
Zdrobnienia
W języku hiszpańskim używa się bardzo dużo zdrobnień, nawet więcej niż w języku polskim. Tworzy się je dodając różnego rodzaju przyrostki, charakterystyczne dla danego regionu. Najpopularniejsze sufiksy to -ito/a oraz -illo/a:
casa – casita (dom – domek)
chica – chiquita (dziewczyna – dziewczynka)
pan – panecillo (chleb – chlebek)
café – cafecito (kawa – kawusia)
Rodzaj męski i żeński
W języku hiszpańskim istnieją dwa rodzaje rzeczownika, męski i żeński. Nie ma rzeczowników rodzaju nijakiego. Trzeba jednak pamiętać, że rodzaj rzeczownika często różni się w języku polskim i hiszpańskim, np.
la cama (łóżko)
la iglesia (kościół)
el amor (miłość)
el árbol (drzewo)
W większości przypadków rzeczowniki rodzaju żeńskiego mają końcówkę -a, natomiast męskiego zakończone są na -o lub spółgłoską. Istnieje jednak grupa wyjątków, m.in. el día (dzień), el problema (problem), el idioma (język obcy), la mano (ręka), la foto (zdjęcie), la modelo (modelka).
Warto pamiętać, że jeśli rzeczownik rodzaju żeńskiego rozpoczyna się samogłoską a- lub ha-, to rodzajnik określony, którego użyjemy w liczbie pojedynczej to el, np. el alma (dusza), el harina (mąka), el arte (sztuka). W liczbie mnogiej użyjemy już rodzajnika określonego las, np. las almas (dusze), las artes (sztuki) czy las armas (siły zbrojne).
Aby utworzyć rodzaj żeński rzeczownika, wystarczy:
- zamienić końcówkę -o na -a, np.
el amigo – la amiga (przyjaciel – przyjaciółka)
el gato – la gata (kot – kotka)
el sueco – la sueca (Szwed – Szwedka)
- dodać -a do formy męskiej rzeczowników kończących się na spółgłoskę, np.
el profesor – la profesora (nauczyciel – nauczycielka)
el dios – la diosa (bóg – bogini)
el español – la española (Hiszpan – Hiszpanka)
el león – la leona (lew – lwica)
Istnieje, oczywiście, kilka wyjątków, np.
el actor – la actriz (aktor – aktorka)
el cantante – la cantante (piosenkarz – piosenkarka)
el rey – la reina (król – królowa)
el poeta – la poetisa (poeta – poetka)
Liczba mnoga rzeczownika
Tworzenie liczby mnogiej polega jedynie na dodaniu końcówki -s do rzeczownika zakończonego w liczbie pojedynczej na samogłoskę lub końcówki -es do rzeczownika zakończonego na spółgłoskę:
la manzana – las manzanas (jabłko – jabłka)
el ejemplo – los ejemplos (przykład – przykłady)
el café – los cafés (kawa – kawy)
la flor – las flores (kwiat – kwiaty)
la mujer – las mujeres (kobieta – kobiety)
el lápiz – los lápices (ołówek – ołówki)
el avión – los aviones (samolot – samoloty)
Zdrobnienia
W języku hiszpańskim używa się bardzo dużo zdrobnień, nawet więcej niż w języku polskim. Tworzy się je dodając różnego rodzaju przyrostki, charakterystyczne dla danego regionu. Najpopularniejsze sufiksy to -ito/a oraz -illo/a:
casa – casita (dom – domek)
chica – chiquita (dziewczyna – dziewczynka)
pan – panecillo (chleb – chlebek)
café – cafecito (kawa – kawusia)
Tagi: artykuł, gramatyka, język hiszpański, nauka języka, rzeczownik
Zaproponuj zmianę
|
Hiszpański Gramatyka z ćwiczeniami
Praktyczne repetytorium z ćwiczeniami dla początkujących i średnio zaawansowanych! |
